Konflikty są nieodłączną częścią życia.
W okresie rozwoju każdy młody człowiek ich doświadcza, przeżywa różnego rodzaju kryzysy i stany napięcia.
Konflikty są częścią życia osoby, która dojrzewa, rozwija się, wchodzi w relacje z innymi osobami.
Do konfliktu dochodzi, kiedy następuje zderzenie wartości, celów czy interesów między osobami. Nie oznacza to wcale, że relacje między danymi osobami są złe. Spory mogą dowodzić tego, że obie strony są zainteresowane sobą, a konflikt odzwierciedla żywe więzi między nimi.
Dla wielu osób słowo ”konflikt” ma zabarwienie lękowe. Taka postawa często zostaje wyniesiona z domu rodzinnego, gdzie spór oznaczał krzyk, agresję, kończył się opuszczeniem domu, trzaśnięciem drzwiami.
Dlatego w późniejszym dorosłym życiu, w otaczającym środowisku, w rodzinie, w różnych organizacjach konflikty są tak przytłaczające i trudne do przezwyciężenia.
Niektóre osoby starają się za wszelką cenę unikać konfliktów, wolą się nie wychylać, nie wyrażać otwarcie swojego zdania w obawie przed odrzuceniem lub agresją silniejszego przeciwnika.
Konflikt z łac. confligere oznacza zderzać się, ścierać się.
Możemy to zrozumieć w następujący sposób: gdy między osobami dochodzi do konfliktu, zderzają się ze sobą ich poglądy i racje, wytwarza się energia.
Jeżeli podejście do rozwiązania konfliktu obarczone jest osobistymi uprzedzeniami lub zranieniami, lub gdy u danej ze stron wysuwa się na pierwszy plan potrzeba rywalizacji i wygranej, trudno jest wykorzystać powstały potencjał siły do poszukania dobrego dla obu stron rozwiązania.
Dzięki twórczemu rozwiązaniu konfliktów powstają nowe idee, a osoby opowiadające się po danej stronie mogą się rozwijać ku żywym i dobrym relacjom z innymi.
Jak opanować sztukę przezwyciężania konfliktów? Warto poczytać, porozmawiać na ten temat.
- A. Grun: „Sztuka Przezwyciężania konfliktów”
- J.L.Hocker, W.Wilmot: „Konflikty między ludźmi”
